
- ۰ نظر
- ۱۱ ارديبهشت ۹۲ ، ۱۰:۵۰
در تاریخ 29 نوامبر 1899، هانس گمپر به همراه یازده نفر از مشتاقان فوتبال،
ورزشی که در این قسمت از دنیا هنوز تا حد زیادی ناشناخته بود، باشگاه
فوتبال اف سی بارسلونا را تاسیس کرد.او هرگز نمی توانست عظمتی را که
ابتکارش به آن تبدیل خواهد شد، تصور کند. اف سی بارسلونا در طی تاریخچه بیش
از صدسالش، به طور ویژه ای در هر محیطی رشد کرده و به چیزی به مراتب فراتر
از یک باشگاه تبدیل شده است تا شعار «فراتر از یک باشگاه» بارسا را به
واقعیت تبدیل کند.بارسا برای میلیون ها نفر در سراسر دنیا، به سمبلی برای
هویتشان، نه تنها در زمینه ورزش، بلکه در محدوده جامعه، سیاست و رسوم،
تبدیل شده است. در طول سخت ترین دوره های زمانی، بارسا معیاری به عنوان
مظهر کاتالونیا و اشتیاق مردم کاتالان برای آزادی بود. سمبلی که تا امروز
به سمت رابطه نزدیک تر با ویژگی باشگاه و اعضای آن پیش رفته است. بارسا
درون بافت اسپانیا به عنوان یک باشگاه آزاد و دموکراتیک دیده می شود و در
سراسر دنیا با اهداف دوستانه به ویژه در مورد کودکان، به وسیله ی توافق
برای حمایت از یونیسف، شناخته شده است.در طی یک قرن کامل، اف سی بارسلونا
از میان لحظات افتخار و رنج عبور کرده است. دوره هایی از درخشش و دوره هایی
دیگر توام با موفقیت کمتر، پیروزی های حماسه آفرین و مغلوب شدن های همراه
با فروتنی؛ اما تمام این لحظه های مختلف کمک کرده اند تا هویت باشگاهی را
مشخص کنند که در راستای طبیعت منحصر به فردش، در جهان بی همتا به شمار می
آید.به دلیل وجود پیشینه بیشتر از صد سال، طبیعتا دوره های زیاد و گوناگونی
در هر دو زمینه ورزشی و اجتماعی، وجود داشته است. درسال های آغازین تاسیس باشگاه (1899-1922)،
تا ساخت ورزشگاه لس کرتس، بارسا باشگاهی به شمار می رفت که باید خود را از
تمام تیم های دیگر در بارسلونا متمایز کند و به همراه شهر به عنوان یک
واحد کلی دست یابد. بارسا به زودی باشگاه اصلی در کاتالونیا شناخته شد و با
حس هویت ملی کاتالان که در حال رشد بود، متحد شد.از لس کرتس تا نیوکمپ (1957-1922)،
باشگاه وارد دوره ی متفاوتش شد. کانون هوادارانش برای اولین بار 10.000
عضو پذیرفت و این در حالی بود که فوتبال به یک پدیده تبدیل شد و شکل حرفه
ای به خود گرفت؛ و این در سال هایی بود که اسطوره هایی چون آلکانتارا و
سامیتیر پدید آمدند. اما به علت مشکلات اصلی و جنگ غیر نظامی و درون کشوری
اسپانیا و دوران پس از جنگ، باشگاه مجبور بود تا از عهده شرایط ناخوشایند
بر آید. از جمله این ناملایمتی ها، ترور رئیس باشگاه، خوزه سونیول در سال
1936 بود. کسی که بیش از همه شعار «ورزش و شهروندی» را رواج داده بود. اما
باشگاه به بقایش ادامه داد و دوره ای از بهسازی های ورزشی و اجتماعی به شکل
نیوکمپ شکل گرفت که این پیامد با آمدن لادیسلاو کوبالا که به شدت تاثیر
گذار بود، مصادف شد.از تاسیس نیوکمپ تا جشن هفتاد و پنجمین سالگرد (1957-1974)،
بارسا از نتایج متوسطی که به دست آورد، رنج برد اما با موجودیتی که
یکپارچه شده بود و با رشد دائم اعضا و یک بهبود آهسته اما پیوسته، علیرغم
بداقبالی ها، همراه بود. یک هیجان خاص که برای اولین بار در عبارت «بارسا،
بیش تر از یک باشگاه» ظاهر شد، توسط مدیر باشگاه نارسیس دِ کارراس اعلام
شد. انجمنی که تحت مدیریت آگوستی مونتال اداره می شد، بازیکنی را به بارسا
آورد که تاریخ باشگاه را عوض کرد، یوهان کرایف.از جشن هفتاد و پنجمین سالگرد تا جام اروپایی (1974-1992)،
باشگاه شاهد تبدیل گفتگوی باشگاه ها به دموکراسی بود. شروع مدیریت بلند
مدت خوزه لوئیس نونیز، توسعه نیوکمپ در شرایط جام جهانی 1982 و پیروزی جام
برندگان جام در سال 1979، یک موفقیت بزرگ نه تنها در عرصه ورزش، بلکه در در
اجتماع، به همراه افزایش چشمگیر و مثال زدنی پشتیبانان بارسا، اتحاد پرچم
کاتالان و بارسلونا را به اروپا نمایاند. کرایف بازگشت، این بار به عنوان
مربی و چیزی را که بعد ها با نام «تیم رویایی» (Dream Team) شناخته شد، به
وجود آورد که افتخار نهایی و شکوهمندش فتح جام اروپایی در ومبلی (1996) بود
که به لطف گل معروف کومان به دست آمد.ار ومبلی تا پاریس (1992-2006)،
زمانی بود که جدیدترین پیشرفت اخیر باشگاه میان دو عدد از بزرگترین
دستاوردهایش رخ داد. قهرمانی در اروپا! دوره طولانی ریاست خوزه لوئیس نونیز
به پایان رسیده بود و باشگاه بهترین پتانسیلش را در طی جشن یک صد سالگی
خود نشان داد. در ادامه ی مدیریت خوان گاسپارت (2000-2003)، انتخابات ژوئن
2003 خوان لاپورتا را به دفتر ریاست آورد و موجب گسترش اجتماعی جدیدی شد که
با به دست آوردن 150.000 عضو و موفقیت های بیشتر در زمین بازی از جمله دو
عنوان لالیگا و بردن لیگ قهرمانان در پاریس همراه بود.ابهت باشگاه فوتبال
بارسلونا، به همراه فاکتورهای بسیار زیاد دیگر، به وسیله ی لیست افتخارات
تحسین برانگیزش تعریف شده است. تعداد کمی از باشگاه های سرتاسر دنیا،
موفقیت هایی تا این حد گوناگون را به دست آورده اند. جام میان قاره ای،
تنها جایزه پیروزی است که تاکنون به موزه ی باشگاه راه نیافته است؛
بنابراین دو جام اروپایی که در ومبلی (1992) و پاریس (2006) فتح شده اند،
بزرگترین سربلندی و لذت باشگاه باقی مانده اند. این ها بهترین لحظات بارسا
در صحنه قاره ای هستند. اما باشگاه، این افتخار را نیز به همراه خود دارد
که تنها تیمی است که در تمام دوره های رقابت ها میان باشگاه های اروپایی،
از زمانی که برای اولین بار در سال 1955 به وجود آمده، حضور داشته است.
موفقیت های زیاد بارسلونا در اروپا شامل شناخته شدن به عنوان «پادشاه جام
برندگان جام»، به علت رکورد فتح این عنوان در 4 دوره، نیز می شود.
به
علاوه، اف سی بارسلونا، 3 بار جام جوانمردی Fairs Cup ( تورنومنتی که اکنون
به عنوان جام یوفا شناخته می شود) را نیز در سال های 1958، 1960 و 1966
کسب کرده است. در سال 1971، بارسا جایزه ویژه برد مسابقه ای را کسب کرد که
میان خودشان، به عنوان اولین پیروز این رقابت ها و لیدز یونایتد، به عنوان
آخرین پیروز این رقابت ها، برگزار شد. اما بارسا نه تنها اروپا را بلکه
رقابت های اسپانیایی به ویژه جام ملی (حذفی)، Copa del Rey، را که 24 بار و
بیشتر از سایر باشگاه ها فتح کرده اند، تحت نفوذ دارد.لیگ اسپانیا به طور
مرسوم یکی از رقابت هایی است که بردنش برای بارسا جزء سخت ترین ها به شمار
می رود. اما به لطف ویژه برخی از فصل های دهه 1990، دهه ای که در آن 6
قهرمانی به دست آمد و دو قهرمانی دیگر در طی دو سال، باشگاه فوتبال
بارسلونا تا کنون 18 بار عنوان قهرمانی لالیگا را به دست آورده است.
ژاوی تمام دنیای فوتبالی اش را، در نوکمپ پایه گذاری کرده است، هنگامی به
بارسا پیوست، که فقط 11 سال داشت. پیشرفت او در تیم واقعا سریع بود، طوری
که در سال 98-97، از بارسلونای نوجوانان به بارسا ب پیوست.
در بارسا ب،
ژاوی یک پایه اصلی تیم گوزالوو بود تا موفق شد با او، لیگ دسته دوم اسپانیا
را کسب کند.رویای ژاوی از بچگی، شرکت در اولین بازی برای تیم اصلی
بارسلونا بود، در حالی که در سال در تابستان 1998، برابر مایورکا بازی می
کرد.او همچنین در مسابقات مهمی در سال 1999 شرکت کرد، که یکی از مهمترین آن
ها، بازی قهرمانی در لیگ، تحت نظر لوئیس فانگال، مربی بارسا بود.فصل
2000-1999، یکی از بهترین فصل های هرناندز بود، زیرا با مصدومیت گواردیولا،
فضا و میدان بسیاری به ژاوی جوان داده می شد. او در این مسابقات، به عنوان
بازی ساز اصلی تیم نامیده می شد که اکنون هم به همین صورت، به کارش ادامه
می دهد و یکی از کم نوسان ترین بازیکنان تیم است.با فان گال، ریسکئس، آنتیک
و رایکارد، ژاوی همیشه کلیدی ترین بازیکن تیم بوده است و موفق شد، در حالی
که فقط 25 سال سن داشت، در 300 امین بازی خویش برای بارسا، پا به میدان
بگذارد.
ژاوی در یورو 2004 و جام جهانی 2002، درخشش خیره کننده ای
داشت.شخصیت ژاوی در بیشتر بازی ها به عنوان بازیساز اصلی تیم نامیده می شود
و توانایی این را دارد، که با سری کاملا بالا، تیم را به سمت جلو هدایت
کند. در حالی که از تکنیک و توانایی های زیادی هم برخوردار است، همیشه به
عنوان یک بازیکن روحیه بخش به تیم و ترکیب شمرده خواهد شد. وی می تواند با
سری بالا، پاس های دقیق رو به جلو ارسال کند و تیم و خط میانی را، از زیر
فشار بیرون آورد. او همچنین در دفاع کردن هم از توانایی های خاصی برخوردار
می باشد.
افتخارات
07-2006 سوپرکاپ اسپانیا
06-2005 لیگ قهرمانان اروپا
06-2005 لیگ اسپانیا
06-2005 سوپرکاپ اسپانیا
04-2005 لیگ اسپانیا
99-1998 لیگ اسپانیا
فیزیک بدنی
نام: ژاوی هرناندز کریوس
پست: هافبک
محل تولد: ته راسا
تاریخ تولد: 25/1/1980
قد: 1 و 70
وزن: 68 کیلوگرم
آندرس اینیستا در سال 1996 هنگامی که فقط 12 سال سن داشت به بارسا پیوست و
توانست استعداد خود را در تورنمنتی که برای آلباسته به میدان رفت به رخ
همگان بکشد. وی به سرعت پیشرفت کرد وتوانست در سال 2001 از تیم جوانان به
بارسلونای B راه یابد و توانست خود را بعنوان بازی ساز اصلی تیم زیر نظر
جوزپ ماریا گونزالو مربی تیم مطرح کند.سرانجام رویای او در سال 2002 به
حقیقت پیوست و لوئیس ونگال او را برای بازی با بورخه بلژیک در لیگ قهرمانان
به تیم فراخواند و او در آن بازی توجه همه را به خود جلب کرد .او در فصل
2004-2005 با انجام 35 بازی در لیگ و 8 بازی در لیگ قهرمانان یکی از ارکان
قهرمانی بارسا در آن فصل بود و با وجود نام های بزرگ خود را به عنوان یک
بازیکن کلیدی مطرح کرد.در فصل 2005-2006 او به عنوان هافبک بازی ساز بجای
ژاوی هرناندز که از مصدومیت بلند مدت رنج می برد انجام وظیفه کرد و با
انجام 33 بازی در لیگ و 11 بازی در لیگ قهرمانان اروپا، یکی از بازیکنان
کلیدی بارسا به شمار می رفت و با درخشش در آن فصل به تیم ملی اسپانیا برای
انجام بازی های جام جهانی 2006 دعوت شد.شخصیت آندرس اینیستا بازیکنی خلاق و
و سریعی است که در پست هافبک میانی انجام وظیفه می کند. در زمان لوئیس
ونگال در پشت مهاجمین انجام وظیفه می کرد. اما در تیم فرانک رایکارد متمایل
به راست بازی می کند.بازی در پست های گوناگون یکی از مهارت های او به شمار
میرود
افتخارات
سوپر کاپ اسپانیا 07-2006
لیگ قهرمانان اروپا 06-2005
لیگ اسپانیا 06-2005
سوپر کاپ اسپانیا 05-2004
لیگ اسپانیا 05-2004
فیزیک بدنی
نام: آندرس اینیستا لوخان
محل تولد: آلباسته
تاریخ تولد: 1984/05/11
پست: هافبک
قد: 170 سانتی متر
وزن: 65 کیلوگرم