نارسیس دوکارکاس، ریاست سابق باشگاه بارسلونا، جمله تاریخی دارد که میگوید:"بی تردید باشگاه بارسلونا برای مردم کاتالونیا،ارتشی بود که آن ها هرگز نداشتند."
جنبش ناسیونالیسم کاتالونیا خواستار به رسمیت شناخته شدن شخصیت سیاسی کاتالونیا با منطقه کاتالونی زبان است. این جنبش به همراه جنبش ناسیونالیسم باسک، از مردمی ترین جنبشهای مقاومت در برابر گرایشات سانترالیسم و همگون سازی دولت مدرن اسپانیاست. هواداران بارسلونا، برای برد و باخت به ورزشگاه نمیآیند. نیوکمپ، جوخه کاتالونیاست و بارسلونا اسلحه آن!

بارسا به نوعی، نهادی برای ترویج فرهنگ کاتالان و کاتالانیسم است و از این رو عبارت «فراتر از یک باشگاه» (Més que un club) را به عنوان شعار خود انتخاب کردهاست. شعاری که نه به نقل و انتقالات ارتباطی دارد و نه به اسپانسر روی پیراهن باشگاه. این شعار بوی زندگی دارد. زندگی که از پس کشتارهای بیرحمانه دیکتاتوری اسپانیا، در کاتالونیا به وجود آمده است. در پس همه این شعارها، خون جوانانی نمایان است، که خیلیهایشان، بازیکنان این باشگاه بودند. میتوانستند ستاره باشند، اما جانشان را فدای مردمشان کردند.
در طول حکومت ریورا و بخصوص ژنرال فرانکو (۱۹۳۹-۱۹۷۵)، بیشتر مذاهب و گونههای مختلف زبان به جز مربوط به مردم کاستیا، تضعیف شدند.به همین دلیل بود که مردم کاتالان،دلبسته فوتبال شدند و به تیمشان لقب «فراتر از یک باشگاه» را دادند. این باشگاه توسط هوادارانش اداره میشود. همانگونه که از شعار باشگاه «فراتر از یک باشگاه» بر میآید این باشگاه تنها به فوتبال محدود نبوده و به ورزشهای دیگر و حتی به ایفای نقشی فرهنگی نیز میپردازد. باشگاه فوتبال بارسلونا علاوه بر فوتبال شامل ۱۴ رشته ورزشی دیگر است که چهار رشته آن شامل بسکتبال، فوتسال، هندبال و اسکیت هاکی جزو تیمهای حرفهای به حساب میآیند.
به ادامه مطلب مراجعه کنید